“Dit keer starten we met het nieuws dat we weer in Nederland zijn, en wel voor een bevalling. We verwachten (of misschien is het inmiddels bij het lezen van deze brief al geboren) ons derde kindje! Met gemengde gevoelens hebben we op 6 mei jl. Chikowa (Zambia) verlaten: blij met de zwangerschap en het weerzien van familie, maar bedroefd om het afscheid van de mensen. De Comboni paters adviseerden ons om niet met een kleine baby terug te keren naar dit dorpje in de bush; ze hebben al te veel lijden en ellende meegemaakt met pasgeborenen in deze plek, zo ver afgezonderd van goede medische zorg. In de zeven maanden dat we hier mochten werken heeft Tessa leiding gegeven aan een kleuterschool. Zij heeft onder meer de betrokkenheid van de ouders vergroot door hen te laten zien wat er op school gebeurt. Begin februari hebben wij de eerste dag gehad. Het duurde even, twee uur later komen is hier heel normaal, maar er zijn ongeveer 40 ouders gekomen. De leerkrachten hebben wat verteld over de visie van de school, over het dagprogramma, de vakken en het belang van de kleuterschool. Daarnaast is er een nieuw comité gekozen, dit zijn ouders die zich extra gaan inzetten voor de school. Peter stuurde timmerlieden aan in een werkplaats waar meubels werden gemaakt. Ik heb de werkplanning verder verbeterd waardoor er nu goed inzicht wanneer zaken af zijn en wanneer nieuwe orders opgeleverd worden. Dit is heel handig gebleken in het goed managen van klant verwachtingen rondom de – redelijk lange – levertijden van de timmerwerkplaats. Ook heb ik voor de timmerlieden veiligheidsschoenen kunnen regelen. Vlak voor vertrek heeft Peter een basketbalveld geregeld. Ik wilde met het basketbal juist iets direct voor de studenten doen. Helaas kan ik geen coach meer worden van het 1e team, maar ook zonder coach zullen zij zich prima vermaken!”